Oorzaak en gevolg lijken in een vaste volgorde te staan. Tot je er met meerdere mensen naar gaat kijken. Oorzaak of gevolg, net wie je het vraagt.
Klieren in de klas, omdraaien, niet opletten, niet luisteren naar aanwijzingen is voor een docent de reden om een leerling uit de les te sturen.
Maar lawaai in de klas, een niet boeiende uitleg of een eerdere foute bejegening door de docent (of die van een ander vak) is voor de leerling een reden om te klieren in de klas, om te draaien, niet op te letten en niet te luisteren naar aanwijzingen.
En voor je het weet zijn de docent en zijn collega’s en de leerling en zijn familie boos op elkaar. En worden oorzaak en gevolg door elkaar gehaald.
Mijn voelsprieten gaan uit in dit soort situaties: wat gebeurt hier? Spannend wel, want er zijn twee partijen ontstaan. En ze zijn boos op elkaar. Iets raakt iets. Iemand raakt iemand. Wat is oorzaak of gevolg?
Door niet naar elkaar te luisteren worden er twee mensen geraakt. Ze willen hetzelfde, ze bereiken elkaar niet.
Wat maakt dat je omgekeerd op je stoel blijft zitten? Wat in de situatie maakt dat deze leerling op je zenuwen werkt? Met welke gedachte is het oké om met je buurvrouw gaat zitten klieren?
Leerlingen die (onbekend) hoogbegaafd zijn kunnen heftig reageren in een klassensituatie. Ze kunnen echt onredelijk en onbeschoft zijn. En als je inzoomt op de leerling kom je vaak iets anders tegen. Het klieren is geen oorzaak, maar een gevolg. Door onrust in de klas, door een presentatie die niet aansluit bij de leerling, een neiging om falen te voorkomen, noem maar op, lukt het de leerling niet om zich te focussen op de les en zijn klasgenoten te negeren.
Oorzaak of gevolg?
Misschien vindt je dit blog ook leuk ‘Gaat welbevinden voor leren‘?
