Oorzaak en gevolg lijken in een vaste volgorde te staan. Tot je met meerdere mensen naar het gedrag in de klas gaat kijken. Wat is de oorzaak, wat is het gevolg?
Klieren in de klas, omdraaien, niet opletten, niet luisteren naar aanwijzingen zijn voorbeelden van gedrag in de klas die een docent een reden geeft om een leerling uit de les te sturen.
Maar lawaai in de klas, een niet boeiende uitleg of een eerdere foute bejegening door de docent (of de docent van het vorige lesuur) is voor de leerling een reden om te klieren in de klas, om zich om te draaien, niet op te letten en niet te luisteren naar aanwijzingen.
Het gedrag in de klas lijkt voor de een de oorzaak en voor de ander en reden te zijn. En voor je het weet zijn er zijn twee partijen boos op elkaar. Aan de ene kant de school en aan de andere kant de leerling met zijn ouders.
Mijn voelsprieten gaan uit in dit soort situaties: wat gebeurt hier? Iets raakt iets. Iemand raakt iemand. Iets raakt iemand. Wat is oorzaak of gevolg?
Door niet naar elkaar te luisteren worden er twee mensen geraakt. Ze willen hetzelfde, ze bereiken elkaar niet.
Leerlingen die (onbekend) hoogbegaafd zijn kunnen heftig reageren in een klassensituatie. Ze kunnen echt onredelijk en onbeschoft zijn. En als je inzoomt op de leerling kom je vaak iets anders tegen. Het klieren is geen oorzaak, maar een gevolg. Door onrust in de klas, door een presentatie die niet aansluit bij de leerling, een neiging om falen te voorkomen, noem maar op, lukt het de leerling niet om zich te focussen op de les en zijn klasgenoten te negeren. Mooi in dit verband is het boek Hoogbegaafd van Tessa Kieboom waar onder andere de embodio’s besproken worden.
Oorzaak of gevolg?
Misschien vind je dit blog ook leuk ‘Gaat welbevinden voor leren‘?
